Een bedrijf opzetten in India

Drie omhoog en twee omlaag (deel 1)

Je bent dus een opportunistische Nederlander die als managing director een bedrijf gaat opzetten in India, en je denkt ‘moet kunnen’, speels gemak, twee vingers in de neus, piece of cake. Simpelweg een beetje Ying-Yang, ‘fingerspitzen gefuhl en yoga erop loslaten.

Nou…., niet helemaal. Op verzoek hierbij een terugblik op de afgelopen maanden.

Reeds eerder vermeld is India een land van uitersten op praktisch alle gebieden. Er zijn vele geloven, rijke en arme culturele gebieden, verschillende sociale omgangsvormen. Verder is de natuur uiteenlopend, zijn er verschillende vormen van arbeidsethiek en verscheidene culturen binnen bedrijven. Ik geef het maar even mee……voor het sfeertje.

Laat me beginnen met de (werving van) mensen. Om jullie niet ineens met een heel boekwerk lastig te vallen zal ik volgende keer/ keren ingaan (als jullie tenminste nog willen) hoe het is om in India:

• op slimme snelle wijze een BV op te richten

• een bankrekening voor je bedrijf te openen (dolletje met kortweg 1500 handtekeningen, 1300 stempels, 30 copies van je residential proof en 300 pasfoto’s inleveren. Kun je spontaan moordzuchtig van worden).


• toestemming te krijgen om je te vestigen in een Special Economical Zone (SEZ). In zo’n SEZ hoef je geen winstbelasting te betalen en je krijgt allerlei leuke belasting, import- en export vrijstellingen voor een periode van 5 tot 15 jaar. (Gezelligheidje met de Indiase overheid waar bureaucratie en omkoperij slechts met hoofdletters wordt geschreven.)

• je financiële structuur op orde te krijgen; transfer pricing, tax deduction at source, service tax, BTW e.d. (Kun je een langdurige studie aan besteden en betalen gaat voor 98% nog met checks ipv electronisch!)


• op de juiste wijze belasting te betalen, zowel op het vlak van direct tax als indirect tax. (Geloof me, de belastingdienst in India is alles behalve op hun achterhoofd gevallen.)

• HRM in te richten, hoe je appointment letters e.d. opstelt met allerlei valkuilen en wat je wel en niet in je bedrijfsreglement opneemt. (De Indier is afgestudeerd om de ‘gaten’ in je bedrijfsreglement te schieten. Als je niet oppast moet je meer beschrijven wat er allemaal niet kan in plaats van wat er wel kan.)


• een kantoor van 11.000 square feet (ca. 1000 m2) te selecteren en van scratch e.e.a. van airconditioning, telefoons, bureaus, meeting rooms, video conferencing, ingebouwde beamers en IT te voorzien. (Maagzweer, verhoogde bloeddruk, drie omhoog twee naar beneden, hier kan ik een boek over schrijven!)

Goed deze keer dus een beetje over het personeel. Wij hebben inmiddels zo’n 20 mensen aangenomen. Goed opgeleide ervaren mensen. Onze werkwijze is om die mensen in Nederland drie maanden te trainen, alvorens ze vanuit India het engineerings werk te laten doen voor wereldwijde projecten. Op deze wijze leren ze de mensen, de werkwijze en de cultuur van het bedrijf goed kennen. So far so good en uiteraard ‘nothing on the hand’.

In al onze wijsheid besloten we de eerste groep engineers bij elkaar te stoppen in een huisje á la center parcs. Lekker goedkoop en goed voor de groepsbinding, toch….?

Nou…., als de ene helft vegetarisch is en iedereen eigenlijk niet de douche en toilet met elkaar wil delen, behalve als ze erg goede vrienden van elkaar zijn en je ook nog verschillende geloven en kasten bij elkaar hebt, dan ligt e.e.a. nogal wat gecompliceerder.

Een echte Indiase vegetariër vertikt het om van een bord te eten waar ooit vlees op heeft gelegen, laat staan dat diezelfde persoon voedsel zal eten dat bereid is met pannen waarin ooit vlees is gebraden. Daarbovenop hadden we ook nog Indiërs die van een gezellige borrel hielden en je raadt het al: een ander deel die daar moreel bezwaren tegen had. Voeg daar tot slot nog toe dat de engineers uit verschillende kasten komen (wie tracht wat voor wie te bepalen) en je hebt de poppen volledig aan het dansen.

Na veel vijven en zessen (waren nog wel wat meer issues geloof me) hebben we besloten om de engineers in verschillende bungalows onder te brengen, onder het mom van groepsbinding doen ze maar op het werk en de extra kosten zijn toch maar eenmalig, toch….?

Volgende issue was het verschil van opvatting met betrekking tot reinheid. We hebben een huurauto (met regelmatig lichte schades vanwege het rechts rijden) van onze Indiërs moeten laten reinigen daar deze gebruikt werd als grote asbak en de schoonmakers van de huisjes hebben regelmatig lopen klagen over de wijze waarop in de huisjes wordt geleefd. (Nu moet ik hier aan toevoegen dat als ik naar de auto of de kamers van mijn kinderen kijk er ook fluitend een 7 x 24 schoonmaakploeg op losgelaten kan worden, maar dat terzijde….toch?.). Kijk je echter in India dan is het ook logisch. In India is er echt een andere opvatting over het schoonhouden van zaken.

Tot slot hebben we groep 1 een rondleiding over de Amsterdamse wallen gegeven. Puur om educatieve redenen uiteraard. Was erg gezellig en het overgrote deel van de groep keek hun ogen uit. Helaas was er ook een deel van de groep waarbij rond de mondhoeken moralistische en afkeurende trekjes begonnen te verschijnen.
Ook het ‘patatje met’ viel bij een deel niet in goede aarde vanwege de mayonaise (zit ei in en dat is dierlijk) hetgeen er jammer genoeg niet beter op werd toen we de frikadel speciaal uit de muur trokken.

Inmiddels hebben we de tweede groep Indiërs op training. Dankzij de ‘lessons learned’ met de eerste groep gaat het met die groep prima. Heeft te maken met de selectie tijdens de werving (ze hebben allemaal jaren in Dubai gewerkt en zijn avontuurlijk en niet zwaar op de hand) en ook met het anticiperen op problemen die we dus al zagen aankomen.

Verder hebben we ook nog een viertal Indiase engineers aangenomen die langdurig in Nederland gaat werken. De Nederlandse regering laat het Indiërs (en inwoners uit niet EU landen) niet toe om langer dan 3 maanden in Nederland te verblijven. Het kan wel maar dan moet de Indiër een zogenaamde ‘kenniswerker/ kennismigrant’ worden. Hiertoe moet een diepgaande procedure worden doorlopen in Nederland en in India, die eindigt met een MVV (machtiging voorlopig verblijf) voor de Indiër.

Eerlijkheid gebiedt me te vertellen dat de Nederlandse overheid op dit vlak ten minste net zo bureaucratisch is als de Indiase.

Tot slot, wanneer kwalificeert iemand zich nu als een kenniswerker? Om hele discussies te voorkomen heeft de overheid gesteld dat als je bereid bent een relatief hoog bedrag voor een kenniswerker te betalen dat hij/ zij ook wel kennis zal toevoegen. De eis is derhalve dat een persoon jonger dan 30 jaar ten minste 35.000 Euro per jaar moet verdienen. Personen van 30 of ouder zelfs 47.500 Euro per jaar.

Binnen ons bedrijf betalen we die bedragen ook en doen we net alsof de kenniswerkende Indiër een Nederlandse collega is. Ze betalen dus belasting (de eerste 2 jaar iets minder dan wij overigens), betalen hun eigen huishuur en moeten net als alle Nederlanders zelf beslissen of ze bijvoorbeeld een auto of een TV kopen. Belangrijke beslissingen, daar de meeste van onze Indiërs alles wat ze sparen naar hun familie in India sturen!

Goed deze kennismigranten wonen en leven dus in Nederland en moeten bijvoorbeeld met de bus of met de fiets…..ahhh ook een probleem hier. In India moet je toch wel erg arm zijn om met de fiets te gaan. Alleen de laagste delen van de bevolking gebruikt de fiets, iets minder arme mensen gebruiken de bus. Toen onze ‘kenniswerkers’ verstaan werd gegeven dat het heel handig zou zijn om een deel van het woon- werk met de bus en fiets te doen, snapte de mensen in Nederland niet waarom de Indiërs daar zo’n grote moeite mee hadden. Gelukkig kon ik deze keer uitleggen aan onze Indiërs dat de Nederlanders dit bijna allemaal doen, omdat het handig en goedkoop is. Kortom dat fietsen deel uitmaakt van de Nederlandse cultuur en hoe geweldig het is dat ze zo goed met onze cultuur omgaan en dat ze toch de Nederlandse cultuur en de Nederlanders perfect gaan doorgronden….toch?

‘Overall’ zijn de meeste Indiërs die we hebben aangenomen erg goed in het werk. Ze zijn erg ervaren en creatief en vooral ook leuke intelligente mensen. Ik ben er ook van overtuigd dat we erg veel plezier aan ze gaan beleven. We gaan dus gewoon door met werven. Daartoe ben ik net met collega Anton in Dubai (populatie bestaat voor 70% uit Indiërs!) en Singapore geweest om meer avontuurlijke Indiërs met veel internationale ervaring aan te nemen.

Afrondend gelden de issues die ik in dit deel heb beschreven zeer waarschijnlijk ook andersom.

Zet je immers een cultuur van doelmatigheid, planmatigheid, directheid en lang leve de individu af tegen een cultuur van creativiteit, indirectheid, reïncarnatie en sterke sociale controle (wat wij in de jaren 50 hadden) dan kunnen de verschillen niet uitblijven.

Ik ben er daarom van overtuigd dat wij als Nederlands bedrijf in India de meest domme dingen doen. En dat de Indiërs in India ons (en vooral mij) regelmatig aankijken en denken ….wat een vreemde mensen zijn dat toch die Nederlanders….Vanuit deze verschillen echter een brug slaan naar de toekomst en de krachten van de verschillende culturen bundelen tot een onverslaanbare eenheid, dat geeft mij dus energie.

Toch?

Wordt vervolgd…

Groet en knuffel
Willem

P.S.1 Diegenen die onze blog lezen en willen blijven volgen, gaarne een e-mail adres achterlaten zodat we je kunnen informeren als er weer een nieuw stukje is.

P.S2. Vanaf 19 december tot 5 januari hebben Annet en ik voor de eerste keer vakantie en dat vieren we in Nederland. Hoewel….gaarne een verzoek aan mijn vrienden om eerst wat aan de kou te doen. De eerste 3 nachten in Nederland (zie PS3) hebben we met joggingbroek, sokken, T-shirt en sweater moeten slapen om een beetje te wennen.

P.S3. Net kort in Nederland geweest voor mijn werk, maar uiteraard ook op het feest van Elly en Ben, Marjolein en Freek. Echt een top feest, waar ik op een bepaald moment een microfoon in mijn handen (volgens mij door ‘vriend’ Bob) kreeg gedrukt en in beschonken toestand een toespraak heb gehouden. Het was werkelijk een beschamende vertoning (Ben had nog uitdrukkelijk aangegeven geen prijs te stellen op speeches), maar diegenen die de tekst nog een keer willen inzien, laat het me weten……
Ook naar Ajax – PSV geweest met Jinny, Tom en Ida. Geweldig pak slaag uitgedeeld aan PSV en terecht werd met 4-1 gewonnen. De intelligente spreekkoren gaan nog steeds door mijn hoofd ‘ALLE BOEREN ZIJN HOMO’S’. Fijn om weer even thuis te zijn….toch?