Jaisalmer: het einde van de wereld?

We zijn in Radjasthan/ India met Patrick en Elisabete. We zijn vanuit Jodhpur onderweg naar Jaisalmer een stadje van 78.000 mensen in de Thar woestijn vlakbij de grens met Pakistan.

Onderweg weet ik het zeker. De wereld is opgehouden. We rijden door één grote lege vlakte met af en toe een boompje en een rotsblok over een lang uitgerekt stuk asfalt. Het is nog net niet het resultaat van een nucleaire Holocaust, maar het oord komt godverlaten over. Ter bevestiging zien we langs de kant van de weg een kadaver liggen. Hier kan dus niemand leven.
Maar dan schrikken we op doordat we ineens een groep ‘wilde’ kamelen en koeien uit een put zien drinken. En ja, soms ook een aantal mensen dat blijkbaar ergens in een hutje leeft. Gelukkig maar, er is dus nog hoop.

Ons Hotel in Jaisalmer ligt buiten de stad. We zitten een beetje stuk na 5 uur opgepropt in de auto te hebben gezeten. Het is achter in de middag en pisheet (43 graden in de schaduw). In de verte zien we een soort van kasteelmuur, maar het landschap eromheen is nog steeds troosteloos. Ik begin een beetje te twijfelen. In alle boekjes staat dat Jaisalmer zelfs voor doorgewinterde reizigers adembenemend moet zijn……

Heb ik jullie aandacht? Goed dan hierbij het hele verhaal.

Afgelopen twee weken zijn Patrick en Elisabete dus gezellig even aangewipt in Pune.

Helaas moest ik veel werken, maar in de eerste week was er wel tijd voor een weekendje Goa. Het was snikheet in Goa met 38 graden en een hoge luchtvochtigheid. Echter wel heerlijk er even tussenuit, lekkere restaurants aan de zee bij Anjuna met (redelijke) wijn en een olifant die voor verfrissing zorgde (zie foto’s :)).

De 2e week had ik meer tijd. Was ook gepland daar Annet en ik die week 25 jaar getrouwd waren (!) Dus heerlijk een dag of wat naar Jodhpur en Jaisalmer gegaan. Was zoals gezegd erg warm, maar door de zeer lage vochtigheid waren de avonden en ochtenden fantastisch.

Vanuit Mumbai is het niet ver vliegen naar Jodhpur. De vlucht maakt echter een tussenstop in Udaipur alvorens je in Jodhpur landt. Vanwege de warmte waren er nogal wat ‘ luchtzakken’ op het hele traject en beide vluchten waren echt verschrikkelijk. De ‘ bumby’ vluchten met veel turbulentie werden ook nog eens verstrekt door een stevige wind. Kotsmisselijk kon ik in de lucht ternauwernood mijn lunch binnen houden. Gelukkig vond Elisabete het ook maar niks en kon ik mijn ellende een beetje delen. In Jodhpur aangekomen stond ik nog geruime tijd op mijn benen te trillen. Was een espenblaadje niets bij kan ik je vertellen.

Eenmaal uitgetrild gingen we naar het Taj Hari Hotel waar we van de zomer ook met Jinny en onze Nederlandse vrienden hebben vertoefd. Tijdens de warme middagen een beetje bijkleuren bij een prachtig zwembad is uiteraard niets mis mee. (Ik had je brilletje goed kunnen gebruiken Elly :).) Verder weer naar het majestueuze Merangarh fort geweest met het prachtige uitzicht op de ‘blauwe stad’ en lekker op de Sardar markt gewinkeld.

Overigens is het blauw in het stadje niet gekozen omdat de Moghuls dat wilden of omdat blauw de muggen afstoot. Nee, het blauw komt van alle Brahmanen (priesters) die Vishnu (=Krishna) en Shiva aanbidden. Op alle (muur) tekeningen worden beide oppergoden vaak blauw afgebeeld. Maar dat terzijde.


En toen zoals gezegd naar Jaisalmer.

Het eerste dat opvalt in Jaisalmer, is dat elk gebouw dat je ziet uit zandsteen is opgebouwd en dus overal dezelfde geelachtige zandkleur. Het geeft het geheel een sprookjesachtig aanzien zeker als de zon ondergaat.

Het hart van Jaisalmer is een wondermooi stadje, dat ligt in en rondom een centraal gelegen ‘levend’ fort met prachtige smalle straatjes. In het fort wonen relatief gezien best veel mensen. Ook zijn er veel kleine hotelletjes. Toerisme is verreweg de grootste inkomstenbron, dus vandaar. Naar het schijnt is het fort in de problemen. De aftwatering zorgt er blijkbaar voor dat het fort langzaam maar zeker naar ‘beneden’ zakt. Kan nog wel even duren uiteraard, maar toch wel jammer.

Terug naar de schoonheid. Op veel plekken zie je schitterende ‘koopmanshuizen’ (Havelis) met uitgehakte voorgevels en balkonnetjes. Letterlijk betekent Havelis in het Hindi overigens een ‘huis van lucht’. Komt door al die balkonnetjes.

Ook zijn in het fort zeer indrukwekkende Jain-tempels te vinden. In de schitterend uitgehakte figuren in de Jain tempels zijn opwindende erotische standjes te zien. Volgens onze gids werd vroeger ook erotiek door priesters onderwezen. (gaarne geen overkomsten zoeken met de onlangs bekend geworden uitspattingen in de katholieke kerk :)).

Nee, zonder gekheid, in India was vroeger veel meer openheid en kennis van erotiek. Naast de bekende Kama Sutra ook hier dus wat voorbeelden. Onze Hindu gids vertelde dat de huidige preutsheid in India grotendeels verklaard wordt door het strenge regiem van de Moghuls (Moslims). Wij dachten dat de victoriaanse Engelsen de ‘daders’ waren, maar onze gids zei dat hun heerschappij daar veel te kort voor was. Tevens hielden de Engelsen teveel afstand tot locale bevolking om dergelijke preutsheid af te dwingen.

De smalle straatjes in en rondom het fort herbergen veel koeien/ stieren en zelfs ook varkens. De koeien en stieren zijn gemoedelijk, maar niet altijd. Zowel Elisabete als ik werd een keer hardhandig weggeduwd door een grote koe (kan ook een stier zijn geweest als jullie dat stoerder vinden klinken). Wel even schrikken uiteraard.

Tot slot zijn we ook nog even de woestijn in geweest aan het eind van de dag (‘Sam Sand Dunes’).
Ik kon het maar niet laten om steeds ‘I have been through the desert on a horse with no name’ te neuriën. Op het ‘schip van de woestijn’ zijn we uiteindelijk een prachtige zonsondergang tegemoet gereden (…slik…).


Met elkaar natuurlijk veel lol gehad, onder andere vanwege de ‘Indian wobble’ maar ook vanwege het feit dat Patrick en Elisabete samen 11 flessen wijn hadden meegebracht. Per persoon een absoluut record!

Al met al kunnen we weer een prachtig stukje India afvinken. Net als van de zomer blijft het wederom extra-extra leuk als je dergelijke ervaringen kan delen met goede vrienden.

Mede daarom zo als altijd…….

Warmte en liefde,
Knuffel,
Willem